لطفا
خدایــــــــــــــــــا
به حد کافی خیال بافتم
و تنم کردم
یه کم واقعیت شیرین
لطفا
من با کتونیم قدم میزنم زیر بارون و به تو فکر می کنم
نــَـمـَــکــ بَـــر زَخمــَم نَپـــــــاش
یادَت باشَــــــــــــــــــــد
این نَـــمَـــــکـــ هـــارا از سـَـــرِ سُـــفره ی دِلِ
مَـــــن بَــــرداشتی…
دوستت دارم هایت را باور می کنم
درست مثل امضای آخر نامه هایت که می گویی خون است…
اما طعم آب انار می دهد
ببین . . .!
سراغ مرا هیچكس نمی گیرد . . .
مگر كه نیمه شبی . . .
غصه ای . . .
غمی . . .
چیزی . . .